Vief

Rollercoaster

Het lijkt wel leven in zesde versnelling deze week.

Waar we maandag en dinsdag nog compleet high waren door een vlotte verkoop van deze thuis en de koop van het nieuwe huis, is er nu brute ontnuchtering gekomen.

Die verdomde Vlaamse regering ook met het afschaffen van de woonbonus.

Wij, brave mensen van deze wereld, willen onze koper die woonbonus nog gunnen. Dat maakt dat de akte verkoop deze maand nog moet rond zijn. Als de koper zijn lening op tijd rond krijgt gebeurt dat al op 27 december.

Door de goede voorbereiding van mijn dossier en hij zijn woonbonus mag ik dan nog 1 maand gratis hier wonen, daarna moet er huur betaald worden. ‘Ge ziet da vanier’ dat ik huur ga betalen voor wat ik nog zie als mijn eigen huis! Zeker als het nieuwe volledig geschilderd en gestoffeerd klaar staat om meubelen in te zetten.

Dus in één maand moet ik nog een bankgift rond krijgen (mijn kinderen kopen de naakte eigendom van mijn huis, ik het vruchtgebruik in het kader van successieplanning) en moet mijn eigen akte van aankoop ook nog geregeld worden. Binnen die tijd een verhuisfirma contacteren is ook nog een strak plan.

Als ik op de kalender kijk is 27 januari een maandag. Het lijkt me dan praktisch om net voor het weekend te verhuizen en dan kom ik op 24 januari.

Dat is over 50 dagen al!

Emotioneel heb ik wat betreft hier weggaan de knop omgedraaid de dag dat het huis op de markt gekomen is. De kinderen echter nog niet.

Voor hen hakt het afscheid van een thuis er momenteel bijzonder hard in. Wat mij dan weer achterlaat met een gigantisch schuldgevoel.

Het leven…

29 reacties

  1. OMG. Dit is heftig hoor. Voor jou is het klaar maar de kinderen reageren toch anders dan verwacht. Wat nu? Terug draaien kan niet maar de kinderen pijn doen wil je ook niet. Neem jullie tijd en hoop dat het goed afloopt. Cross fingers.

    • Het zal zijn wat het is. Heftig. Maar ik denk dat we dat allemaal wel overleven en verteren, met tijd en boterhammen.

  2. Lening én akte rondkrijgen in 3 weken?? Ik hoop met je mee…
    Ik begrijp jou én je kinderen wel, ik bevond me ooit ook in die situatie, 18, ouderlijk huis weg. Het moet zo dubbel voor jou zijn, maar ik wens je gewoon een nieuwe start toe, met nieuwe herinneringen om te bouwen, daar zullen je dochters altijd deel van zijn.
    Succes!

    • Dat moet voor jou op je achttiende absoluut niet simpel geweest zijn. Het was toen niet alleen een huis dat weg was hé?
      Voor ons zal er altijd de splitsing zijn van kindertijd hier thuis, volwassen leven daar thuis. Eigenlijk is dat niet anders als je gewoon de deur uitgaat (zoals ze al deden), maar het is gewoon veel op een korte tijd.

  3. Ik snap het wel, ik heb dat bij mijn man ook gezien toen zijn ouders het ouderlijk huis verkochten. Maar dat slijt heus wel en de herinneringen op zich, die nemen ze je sowieso nooit meer af. Verandering is nooit gemakkelijk, vind ik, maar soms kan het zoveel deugd doen!

    • Verandering is hier ook wel echt iets formeel afsluiten. We bereiden ons hoofd voor op het bewaren van de goeie zaken hier.

  4. De bank kan een lening rond krijgen in een uur tijd. De notaris zal vloeken om de akte voor eind december rond te krijgen, maar onmogelijk is het niet. Ik duim!
    (heel mooie constructie trouwens wat de aankoop van je nieuwe woning betreft!)

    • Mijn deel van de koek voor de akte heeft de notaris netjes vooraf al gekregen, dus dat is in orde. Enkel de lening nog.
      Die constructie is voor mij een heel logische en verstandige. Ik ga me nooit meer moeten zorgen maken over dingen verdelen, wat ongetwijfeld op latere leeftijd voor veel rust in het hoofd gaat zorgen.
      En ik heb gewoon fantastische kinderen die hun helft van het huis niet opeisen, want dat had ook gekund. Ze moeten dus een half huis investeren om een heel te krijgen. Goeie deal voor ons allemaal.

  5. Dat worden drukke tijden met veel laatste en eerste keren. Toen wij vorig jaar verhuisden probeerden we de overgang ietsje makkelijker te maken door te vragen wat hun prioriteiten waren en die zo goed mogelijk te krijgen (dus slapen zij in de twee grootste slaapkamers en wij beneden in wat vroeger de bureau was). Misschien is het mogelijk om in de nieuwe woonst ergens een zetelbed of zoiets te zetten, gewoon zodat je dochters heel zeker zijn dat ze nog terug onder moeders vleugels terecht zouden kunnen? Dat deden mijn ouders toen onze slaapkamers omgevormd werden en stelde ergens wel gerust.
    Heftig wordt het sowieso, ik duim dat jullie elkaar goed kunnen vastpakken telkens dat nodig voelt. Veel liefs x

    • De kinderen gaan nog gewoon elk hun slaapkamer hebben en blijven nog altijd welkom om te blijven logeren in weekends of andere vrije dagen.
      Daar verandert er dus niets.

  6. Ach hemel, wat een gedoe allemaal zo op de drempel van een bijna oud jaar… Ik kan me de reactie van je kinderen voorstellen – zij zijn de hele voorbereiding naar deze stappen toe hoogst waarschijnlijk heel anders in gegaan dan jij, en zien zich nu, na de theorie, met de praktijk geconfronteerd… niet erg. Heb er geen schuldgevoel over. Wees eerlijk naar elkaar toe over je gevoelens, blijf communiceren… sterkte deze weken, ik ga hoe dan ook voor je duimen!

  7. Goed gezien, je successieplanning ! Doorpakken nu; het zijn sterke meiden en jullie hebben met z’n drieën wel voor hetere vuren gestaan 🙂

  8. Een mooi ritueel bedenken om afscheid te nemen van de plek. Veel foto’s en mooie herinneringen later stap je dan de nieuwe plek in, ookal is het misschien nog stampvoetend van verdriet om wat was en slechts schuchtere stapjes om wat komen gaat … XX

  9. Waar een mens nog allemaal moet aan denken. Heftige periode die jullie hopelijk zo goed als mogelijk doorkomen.

    • We gaan gewoon ons best doen en zoveel mogelijk samen proberen zijn. Wat niet mogelijk is met jobs, woonplaats van de kinderen, maar kom.

  10. Proficiat met je nieuwe woonst. Ik woonde al 20j niet meer thuis en toch vond ik het moeilijk toen mama vorig jaar het huis verkocht en verhuisde. Ik had even het gevoel dat met het huis ook de herinneringen aan mijn kindertijd gingen verdwijnen (ik weet het, niet echt logisch…) en moest op mijn eigen tempo ontdekken dat deze angst ongegrond was. Ik ben er zeker van dat dit ook voor jouw dochters en jou in de plooi zal vallen!! Ik wens jullie veel liefde, warmte en geluk in de nieuwe woning en veel mooie herinneringen om te koesteren.

  11. Hoe of wanneer je het ook doet, het gaat er altijd even hard inhakken. Gewoon doorgaan. De korte versie. Ze zijn oud genoeg 🙂

  12. Het komt goed. Het is allemaal best heftig en intens, maar het komt goed. De dochters laten hun ouderlijk huis los, dat is niet te onderschatten, dat heeft even zijn tijd nodig.

  13. Veel succes en alles komt ongetwijfeld goed; jullie zijn nu al super bezig maar jij iets intenser dan zij waardoor het voor hen wellicht allemaal met een beetje vertraging komt.

  14. Wat een mooie regeling voor je kinderen! Prachtig!
    Hier schoonouders die begin 60 zijn en hun eigendom verkocht hebben. Gaan nu huren voor de rest van hun leven aan 900 euro.
    Wij zullen ons ook geen dingen meer in ons hoofd moeten steken qua verdeling 🙂

  15. Afscheid nemen van je ouderlijk huis, ik kan daar in komen… Al denk ik dat ik het nog moeilijker zou hebben met het grootouderlijk huis, ik weet niet waarom, zal ook wel iets te maken hebben met de gigantische tuin aldaar – nog niet aan denken 🙂 Wij wonen dankzij die woonbonustoestanden nu ook in een appartement dat niet meer van ons is, vies he.

Reacties zijn gesloten.