Zo van die zomerdagen

…’die vragen om weinig of niets‘

Textiel bijvoorbeeld. Het duurt nu al eens langer eer de wasmachine vol zit. En de zomerse stofjes zijn ook vaak van die aard dat er geen strijkijzer meer aan moet te pas komen. Win-win!

…’Dat je denkt van pffff, die wagen, dan neem ik nog liever de fiets!‘ (B. Peeters)

Het was gisteren zonder meer heerlijk om langs het kanaal naar Gent te fietsen. Dat gaf een kleine 50 km op de teller en bij thuiskomst na het eten in slaap vallen in de zonnezetel op het terras.

“Misschien moeten we er een picknickzomer van maken”

…denken we hier ten huize. We deden het al een eerste keer in onze bossen gecombineerd met een stevige wandeling op deze verjaardag, niet omdat we dat moeten vieren, maar omdat het een dag is om dicht bij mekaar te zijn.

Zaterdag deden we de iets andere versie (elk zijn salade in een pot, net iets handiger om mee te nemen dan een heel buffet aan kleinere potjes). De jongste noodgedwongen in de wagen op het traject tussen onze tandarts en het werk, omdat ze nog een late dienst moest draaien ter vervanging van een zieke collega op haar stageplek. Oudste en ik in het Albertpark in Brugge bij de fonteinen. Schoon plekje, ware het niet dat onverlaten er een heleboel afval achterlaten en de fonteinen even buiten dienst waren.

“Het zijn nies- en snotdagen”

Merkte oudste vanmorgen op. En dan zweeg ze nog over de prikkende ogen en dito keel. Dubbele portie allergiemedicatie zorgt nog altijd niet voor geen klachten. Helaas. Ik kijk zooo hard uit naar het gras afrijden vanmiddag. Not!

En dagen waarop je het warme eten beter koud opeet

Dat betekende een voormiddag ‘spelen met bladerdeeg’.

Overproductie aan eieren hebben, witloof in de frigo dat dringend moest verwerkt worden en kalkoenspekjes in de vriezer, resulteerde in een quiche.

Y un taller de cocina (laatste Spaanse les van dit schooljaar maakten we met z’n allen verschillende tapas), zorgde voor inspiratie om een ‘Empanada Especial’ te maken. Normaal met twee bladerdegen (boven en onder), geitenkaas, appelen, bacon, dadels, en lichte room. Ik maakte hem nog wat ‘especialer’ door een vegan versie te produceren. Plantaardige kazen worden de laatste tijd steeds beter (want vroeger ètje zeg! en kom bij mij met geen gistvlokken af bvb.). De spekjes verving ik door plantaardige gyros opgebakken in margarine met gerookte paprikapoeder. En tja, de plantaardige room vergat ik gewoon. 🙂 De bladerdeeg van Boni bij Colruyt is trouwens vegan. Makkelijk zat!

En misschien moeten we ramen en deuren toe laten de komende dagen…

Om dan ’s avonds buiten in de schaduw een boek te lezen, in plaats van naar een lichtbak (groot/klein) te staren waar al te veel nonsens op komt.

Zo van die zomerdagen.

Heerlijke toch?

(Zegt diegene die er niet moet in werken)