… is bekomen. Is net niet ziek zijn maar de longen uit mijn lijf hoesten. Is energie zoeken, soms er een opstootje van hebben en daarna weer ‘platten tuub’. Is hooikoorts tot de vierde macht nadat ik dacht dat die dit jaar aan mij voorbij ging.
Gisteren ging ik op een bejaarden uur slapen. Dat resulteerde in wakker zijn met de vogels (4u20), maar dat deert me niet (meer). Ik dommelde dus rustig nog wat verder tot kwart voor zeven.
Na een klein ontbijt (amper nog brood in huis) en opgefrist en gekleed te zijn, pakte ik mijn fiets en trapte een tiental km bijeen.
’t Is Ierland niet 😧, maar het is hier ook schoon. Behalve tweemaal een iets drukkere weg kruisen, reed ik zonder veel verkeer.
Ik passeerde de bakker nog op de terugweg en nu typ ik dit. Buiten op het terras, met zicht op een verregende tuin (niet erg, die plas water was meer dan nodig).
Al was het plan om eens mijn goed fototoestel te nemen om wat bloemen vast te leggen wel beter gisteren uitgevoerd.
Maar nu schijnt de zon in mijn gezicht en ik heb de tijd om ervan te genieten.
Lucky me!
second part of my life 
Heel mooi! Hopelijk spoelen de pollen ook weg met de regen zodat je je spoedig wat beter voelt.
Mooie plaatjes maar een slechte tijd voor wie allergisch is.
Hoop dat je snel beter bent!
Wij zijn ook net terug en hebben altijd een beetje heimwee, maar idd…. het is hier ook mooi!
Gelijk heb je! Dit weekend wordt het weer slechter, dus ik ga zo ook snel naar buiten.
Ai ai, toch nog hooikoorts. Rust maar goed uit, na zo’n fantastische reis even wat moeten bekomen, da’s normaal hè…😘🍀
De graspollen hebben me ook te pakken. Lopende ogen, kriebel in de (verstopte) neus en hoesten. Gelukkig allemaal in lichte mate.
Beterschap!
Ik heb de laatste tijd erg weinig last van de pollen. Je hoort me niet klagen. Kleurrijke en dus leuke foto’s