De balans van drie jaar

Vanmorgen aan het ontbijt een sip gezichtje bij de Piepedol bij het aftrekken van het kalenderblaadje, deze dag is sedert drie jaar geen gewone dag meer …

Maar meiden, wij leven nog, en hoe !  We zijn uit diepe dalen gekropen en hebben hoge bergen beklommen.

Een paar feiten :

• Al wat de echtgenoot ooit zei dat ik niet kon heb ik ondertussen gedaan : tuin heringericht, huis compleet omgekeerd, geschilderd, kaders aan de muur hangen, boormachines, zaagmachines, tuinfrezen, … alle toestellen die dezer tijd in de reclamefolders staan voor vaderdag kan ik ook hanteren.  En als het dan toch eens niet gaat zijn er nog mega-neven (electriciteitswerken) en mega-zussen (gordijnen naaien), en mega-nonkels (grasmat heraanleggen), mega-buurman (ter hulp geschoten toen ik met een kleerkast vastzat tussen twee slaapkamers bloos bloos) die me met de glimlach komen helpen.
• Mijn twee meiden zijn fijne jongedames geworden, beiden hebben in die drie jaar één en ander bereikt waar ze trots mogen op zijn
• Hier kan over alles gepraat worden, soms gaat het hier al eens héél luid, want na een half leven zwijgen komt er bij mij alles vlotjes uit.  Maar onredelijkheid wint het nooit van de rede, wij gaan hier dus niet koppig en kwaad slapen (hoewel, soms eens, nobody’s perfect)
• Hoewel ik op de eerste plaats voor mijn kroost leef, heb ik toch ook iets meer aan mezelf leren denken.  Spaanse les, het vrijwilligerswerk, er in de zomer op uit trekken met de fiets, weer eens op ’t gemak een boek lezen, eens foert zeggen tegen het huishouden,…
• Ik ben twee jaar op rij naar Ile de Ré gereden (zo een 800 km van huis) en we hebben op die manier leren genieten van rust op vakantie
• Er is hier heel wat geïnvesteerd de laatste jaren (ook met dank aan mijn ouders, die na hun dood een financieel steentje daaraan hebben bijgedragen, en de schoonthuis die me ook hier en daar wel eens hebben bijgesprongen)  Zonnepanelen, een splinternieuwe auto, een schouw met pellethaard in de living (eigen ontwerp getekend, stoef, stoef), nieuwe waterpomp, nieuwe wasmachine, nieuwe tegels op terras en rondom het huis – zijn zowat de grootste kosten geweest
• Ik heb het bloggen ontdekt.  Door de jaren heen is dat een goedkope psychiater geweest, en het heeft me een fantastische vriend voor het leven opgeleverd
• …

Dus is het hier gepast om een aantal mensen te bedanken die aan dit ‘nieuwe’ leven hebben bijgedragen : ongetwijfeld mijn familie, we lopen elkaars deur niet plat maar zijn er als het nodig is.  Mijn ooit eerste lief die me 25 jaar later zeeën van tranen heeft laten vergieten, en van mij weer een vrouw heeft gemaakt die weet dat ze er mag zijn (helemaal mezelf, te nemen of te laten dus), en dan de bewuste blogvriend die weet wanneer het nodig is om een uur ver te rijden en naar hier te komen, die ook al wat tranen heeft zien passeren, en bij wie ik me 100% op mijn gemak voel.  En last maar zeker niet least mijn twee meiden.  Ik ben er voor hen, maar omgekeerd zijn zij er evengoed voor mij !

We made it girls !!

Nog een klein feitje : de balans (weegschaal) van drie jaar heeft ook een 4-tal kilo meer ‘ik’ opgeleverd (ja schat, mijn gat is te dik in mijnen rok 🙂 !)